چای برای دو نفر

به سراغ من اگر می آیی، کمی آهسته تر از دوست بیا، که ترک خورده ام از پیش در این تنهایی، ترکم می شکند

چای برای دو نفر

به سراغ من اگر می آیی، کمی آهسته تر از دوست بیا، که ترک خورده ام از پیش در این تنهایی، ترکم می شکند

دیوار سر ریز

بیا برویم کمی راه برویم روی برگ های پیر

در امتداد دیوار کوتاه سر ریز شده

همانی که با همه ی کوتاهی، خطیست میان باغ سر به زیر و منِ سر به هوا

شال و کلاه کن؛

با همگامی تو این دیوار دیگر خط تقارن دو ویرانه ی سرما زده نخواهد بود.

.

پ.ن: آفریده شده ای تا معادلات را بر هم بزنی.

نظرات 1 + ارسال نظر
شوهرجان چهارشنبه 3 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 12:46 ب.ظ http://pws.blogsky.com

سلام
ولی در کل مطلب جالبی بود.
+1
باز هم اینجا میام...

من هم امروز آپدیت کردم با "اشپیل" !
خوشحال میشم نظرتو بدونم...
"عظمت آدمای بزرگ از برخوردشون با آدمای کوچک مشخص میشه."
منتظرتم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد